Schemat strukturalny sterowania punktowo-odcinkowego
[3];
a – zespół wprowadzania informacji,
b – zespół rozdziału
informacji,
c – zespół obliczeniowy,
d – zespół sterowania napędami
posuwu,
e – układ dopasowująco-sterujący;
1,2,3 – urządzenia do
wprowadzania informacji,
4 – pamięć,
5 – dekoder i blok rozdziału
informacji,
nX, nY, nZ – napędy X, Y, Z;
pX, pY, pZ – układy położenia
(przemieszczenia) w osiach X, Y, Z;
(S), (T), (M) – sygnały sterujące
urządzeniami realizującymi zmianę prędkości, narzędzia i funkcji
pomocniczej,
XYZ – adresy informacji geometrycznej;
S, T, M, G, F –
adresy informacji technologicznych,
(XYZ), (F), (G) – sygnały
elektryczne odpowiadające informacjom XYZ, F, G;
(X), (Y), (Z) –
wartości zadane przemieszczeń w osiach X, Y, Z [3].
W przedstawionej strukturze sterowania numerycznego kształtowego można wyróżnić takie same zespoły funkcjonalne jak w przypadku sterowania punktowo-odcinkowego, a mianowicie zespół wprowadzania informacji, zespół rozdziału informacji, zespół obliczeniowy, zespół sterowania napędami posuwu. Jednak przy szczegółowej analizie pojawia się szereg różnic, które przedstawiono poniżej:
-
zespół wprowadzania informacji charakteryzuje większa szybkość odczytu, ponieważ programy technologiczne są bardziej rozbudowane,
-
obrabiarka ze sterowaniem kształtowym musi być wyposażona wyłącznie w układy napędowe sterowane impulsowo, które dają możliwość jednoczesnego napędu w kilku osiach. Struktura zespołu sterowania musi być przystosowana do napędów serwomechanizmowych, albo do silników krokowych.
-
zespół obliczeniowy wyposażony jest w interpolator (którego nie ma w układach sterowania punkowego i odcinkowego), którego zadaniem jest generacja sygnałów wartości zadanych przemieszczenia dla kilku napędów jednocześnie.